"Doom'un Karanlık Çağları: Halo Anı"

Yakın zamanda *Doom: The Dark Ages *'in yakın zamanda yapılan bir demosu sırasında, kendimi beklenmedik bir şekilde *halo 3 *hatırlattı. Bir cyborg ejderhası monte ederken ve şeytani bir savaş mavnasına karşı bir makineli tüfek ateşi barajını serbest bıraktığımda, Master Chief'in Sözleşmenin Scarab tanklarına ikonik saldırısına paralellikler çizemedim. Geminin savunma kulelerini yok ettikten sonra, geminin üzerine indim, alt güvertelerini bastırdım ve mürettebatı kanlı bir karmaşaya dönüştürdüm. Gövden içinden ve ejderhime geri döndüğümde, cehennem makinelerine karşı acımasız haçlı seferime devam ettim.

* Karanlık Çağlar * Doom'un imza savaşını korurken, kampanya tasarımı, 2000'lerin sonlarında bir atıcı havası çağrıştırıyor ve ayrıntılı cutscenes ve yeni oyun mekaniği ile tamamlanıyor. Oynadığım iki buçuk saat boyunca dört seviye yaşadım. Birincisi, sıkı tempolu, titizlikle tasarlanmış * Doom (2016) * ve devam filmini yansıttı. Bununla birlikte, sonraki seviyeler, muazzam bir mekanik pilotluk, bir ejderha uçurma ve sır ve miniboslarla dolu geniş savaş alanlarını keşfetmeyi tanıttı. Bu unsurlar *Halo *, *Call of Duty *ve hatta senaryolu setleri ve benzersiz göreve özgü mekaniklerle bilinen *Nightfire *gibi klasik James Bond oyunlarını anımsattı.

Bu yön, bir zamanlar iptal edilen *Doom 4 *'daki bu tür elemanlardan uzaklaşan Doom serisi için önemli bir değişime işaret eder. Bu proje, modern askeri estetiği ve karakterlere ve sinematik hikaye anlatımına vurgu ile sonuçta daha odaklanmış *Doom (2016) *lehine hurdaya çıkarıldı. Yine de, burada 2025'te piyasaya sürülecek olan *The Dark Ages *'de bu kavramlar yeniden ortaya çıkıyor.

Kampanyanın tempolu temposu, Echo *Call of Duty *'in en yenilikçi dizileri olan yeni oyun fikirleri ile noktalandı. Demomu, Argent D'Nur, zengin Maykrs ve Doom Slayer'ın şövalye müttefikleri olan gece nöbetleri alanını tanıtan uzun bir cutscene ile başladı. Doom Slayer, nükleer bir tehdide benzeyen korkunç bir efsane olarak tasvir ediliyor. Bu irfan kendini adanmış hayranlara aşina olsa da, sinematik sunumu yeni ve *halo *anımsatıyor. Seviyelerde bile, NPC gecesi nöbetçilerinin varlığı, Usta Şef'in UNSC Denizcileri arasındaki rolüne benzer şekilde daha büyük bir gücün parçası olma duygusuna katkıda bulunur.

Giriş cutscene, kıyamet için bu derinliğin gerekli olup olmadığı hakkında sorular ortaya çıkaran önemli karakter gelişimi içerir. Şahsen, önceki oyunların daha ince hikaye anlatımını takdir ediyorum, Slayer'ın çevresel tasarım ve kodeks girişleri yoluyla hikayesini ortaya çıkarmayı tercih ediyorum, sinematik *Doom Eternal *gibi büyük açıklamalar için ayrıldı. Bununla birlikte, * Karanlık Çağ * 'daki kesim eksileri, oyunun yoğun akışını bozmadan görevler kurarak amaçlarına iyi hizmet eder.

Diğer kesintiler çeşitli oyun segmentleri şeklinde geldi. İlk av tüfeği ağır misyonunun ardından Atlan Mech'e pilotluk yaptım ve *Pasifik jant *'ı anımsatan şeytani Kaiju'ya karşı savaşlara girdim. Sonra, savaş mavnalarına ve silah yerleştirmelerine saldırarak sibernetik bir ejderhaya yükseldim. Bu senaryo seviyeleri, hızlı tempodan bir mola verirken, karmaşık ayak içi savaşa kıyasla mekanik olarak basit ve neredeyse QTES gibi hissetti. Böyle bir çeşit, *yarı ömür 2 *ve *Titanfall 2 *gibi başarılı FPS kampanyalarının ayırt edici özelliğidir ve hatta *Halo *'nın araç ve ayak içi bölümleri karışımı kalıcı çekiciliğine katkıda bulunur. Bununla birlikte, *karanlık yaşlarda *, çekirdek savaş ve bu segmentler arasındaki kontrast sarsıcı hissediyor.

"Kuşatma" seviyesi ise ID'nin olağanüstü silah oyununa geri döner, ancak tipik olarak klostrofobik seviyeleri geniş bir açık savaş alanına genişletir. Bu seviye, beş Gore portalını yok etme hedefi ile *Call of Duty *'nin çok amaçlı görevlerini ve *Halo *' nın iç ve dış ortamlar arasındaki zıtlığını anımsattı. Daha büyük alan, silah aralıklarının ve taktiksel yaklaşımların yeniden değerlendirilmesini talep etti, örneğin suç saldırısını geniş mesafeleri kapsayacak şekilde kullanma ve topçu saptırmak için kalkanı kullandı.

Geniş savaş alanı zaman zaman geri izlemeye ve pacing'i bozmaya yol açarken, *Halo *'nın Banshee'ye benzeyen ejderhayı dahil etmenin deneyimi artırabileceğine inanıyorum. Savaş alanında uçmak ve miniboss dövüşlerine dalış bombası ivme kazanabilir ve ejderhayı daha sorunsuz bir şekilde entegre edebilir.

İptal edilen *Doom 4 *'de görüldüğü gibi, bir zamanlar kıyamet için uygun görülmeyen fikirlerin yeniden üretilmesi ilgi çekicidir. 2013'ten gelen raporlar, senaryolar ve araç sahnelerini vurguladı. ID Software'den Marty Stratton, 2016 yılında *Doom 4 *'in sinematik hikaye anlatımı ve karakterlere odaklanarak *Call of Duty *' e daha yakın olduğunu doğruladı. * Karanlık Çağ * 'da yeniden tasarlanan bu unsurları görmek hem şaşırtıcı hem de heyecan verici.

Şimdi soru, bu fikirlerin her zaman kıyamet için kötü bir uyum olup olmadığı veya Call of Duty * 'ı taklit ettiklerinde sadece uygun olup olmadıklarıdır. Şüpheci kalırken, ID Software'in bu unsurları modern Doom çerçevesine entegre etme girişiminden de çok ilgileniyorum.

* Karanlık Çağların * kalbi inkar edilemez bir şekilde viseral, ayakta savaştır. Demodaki hiçbir şey, merkez parçası olarak kalmayacağını öne sürmedi ve deneyimim Doom'un temel oyununun bir başka heyecan verici evrimi olduğunu doğruladı. Bunun tek başına kampanyayı taşıyabileceğine inanırken, kimlik yazılımının açıkça daha geniş hırsları var. Bazı yeni oyun fikirleri mekanik olarak zayıf hissetti ve deneyimden uzaklaşıp etkilenemeyecekleri konusunda endişeleri artırdı. Yine de, görülecek çok daha fazla şey var ve bu demo segmentlerinin daha geniş kampanyaya nasıl uyduğunu söyleyecek. 15 Mayıs'ta tam sürümü, sadece ID'nin eşsiz silah oyununa geri dönmek için değil, aynı zamanda * Doom: The Dark Ages *'nin 2000'lerin sonlarında FPS kampanyası mı yoksa ayrık bir kampanya mı olacağını görmek için hevesle tahmin ediyorum.